مکان یابی سنسورها برای نظارت بر سلامتی سازه پل راه آهن با استفاده از تحلیل مدل اجزای محدودی آن

زیرساخت های عمرانی، توانایی فعالیت برای یک جامعه فراهم می کنند. سازه باید نیازهای ایمنی، دوام، سرویس پذیری و پایداری را برای عملکرد دراز مدت برآورده کند. این سازه ها به ناچار تحت تاثیر استفاده بیش از حد، افزایش طول عمر مصالح و غیره قرار دارند. در اثر این اندرکنش ها، توانایی آن ها برای مقاومت در برابر حوادث طبیعی و غیرطبیعی کاهش خواهد یافت. تکنولوژی نظارت بر سلامتی سازه ها، راهی برای ارزیابی ایمنی و دوام سازه در طول عمر آن، برای تضمین سرویس پذیری و پایداری فراهم می کند. یکی از زیرساخت های مهم که بسیار مورد استفاده قرار می گیرند، پل ها هستند. به خاطر پیامدهای اقتصادی، این سازه های عمرانی علی رغم فرسودگی، همچنان مورد استفاده قرار می گیرند. بنابراین، توانایی نظارت بر سلامتی این سازه ها مهم می باشد. با این حال، به علت وجود محدودیت در هزینه سیستم سنسورها و پردازش داده، فقط تعداد کمی از سنسورها در سیستم نظارت بر سلامتی قابل استفاده خواهد بود. به منظور شناسایی هرچه بهتر ویژگی های سازه، مکان یابی بهینه سنسورها، عملی اجتناب ناپذیر در طراحی سیستم نظارت بر سلامتی می باشد. هدف از انجام این پروژه تعیین محل های بهینه سنسورها برای نظارت بر سلامتی سازه پل راه آهن می باشد. روش های موجود مکان یابی سنسورها بدون درنظر گرفتن تغییرات ویژگی های سازه، محل سنسورها را تعیین می کنند. با توجه به این نکته که در اثر حرکت قطار بر روی پل ویژگی های سازه تغییر می کنند، روش هایی برای تعیین مکان سنسورها ارائه شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که یکی از روش های ارائه شده برای مکان یابی سنسورها، از روش های موجود بهتر عمل می کند.